Minimalizm to charakterystyczny
styl życia, istotę którego stanowi eliminacja z naszego życia tych wszystkich
przedmiotów, nawyków czy zachowań, które tak naprawdę nie pozwalają nam czerpać
radości z naszego życia. Zgodnie z tym stylem „być” oznacza „nie mieć”, a
raczej mieć jak najmniej, przy czym musimy pamiętać, że wybór minimalizmu
powinien być naszym świadomym wyborem.
1. Życie człowieka to dwie
przeplatające się płaszczyzny: duchowa oraz materialna. Ponieważ obie się
uzupełniają i nawzajem w pewien sposób determinują, musimy być świadomi tego,
że minimalizm musi objąć każdą z nich.
2. Ponieważ minimalizacja nie jest
wcale zadaniem łatwym, najlepiej jest zacząć od sfery materialnej. W tym celu
należy skupić się na wskazaniu przedmiotów, których chętnie się pozbędziemy.
Jeśli wiemy już, co to będzie wówczas zabierzmy się za segregację. Pamiętajmy,
że minimalizacja ma dać nam radość, więc częścią rzeczy spróbujmy uszczęśliwić
naszych bliskich i znajomych (ale nic na siłę). Pamiętajmy jednak, aby rzeczy
do „oddania” nadawały się jeszcze do użytkowania i aby nie stały się dla innej
osoby niepotrzebnymi śmieciami. Rzeczy, które jesteśmy pewni, że nie będą ani
nam, ani nikomu innemu potrzebne, po prostu wyrzućmy. Natomiast te rzeczy,
których nie jesteśmy pewni czy chcemy się pozbyć, zbierzmy w jednym miejscu i
jeśli po miesiącu czasu stwierdzimy, że nie sięgnęliśmy po nie - wyrzućmy je lub
rozdajmy.
3. Jeśli chodzi o sferę
niematerialną, to przyjrzyj się dokładnie swojemu dniu, zanotuj wszystko, co
robisz, a następnie dokonaj podziału czynności na te, które przyniosły ci
satysfakcje i te, które nie miały z nią nic wspólnego. Podczas eliminowania
pewnych czynności staraj się stosować metodę małych kroków. Tylko stopniowa
minimalizacja pozwoli ci odnieść sukces.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.